dorożka

dorożka
сущ.
• извозчик
• кабина
• пролётка
* * *
дрожки, пролётка, экипаж
dróżka дорожка
pas (startowy) дорожка (взлётная)
* * *
doroż|ka
♀, мн. Р. \dorożkaek извозчик ♂ (экипаж), дрожки lm.;

jechać \dorożkaką ехать на извозчике; ● \dorożka bagażowa грузовое такси (пикап)

* * *
ж, мн P dorożek
изво́зчик m (экипаж), дро́жки lm

jechać dorożką — е́хать на изво́зчике


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "dorożka" в других словарях:

  • dorożka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dorożkażce; lm D. dorożkażek {{/stl 8}}{{stl 7}} lekki pojazd konny do przewożenia ludzi za opłatą, dawniej popularny w miastach środek lokomocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jechać dorożką. Wziąć dorożkę. Postój… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dorożka — ż III, CMs. dorożkażce; lm D. dorożkażek «lekki pojazd konny odkryty lub ze składanym daszkiem, wynajmowany za opłatą; jeden z miejskich środków lokomocji (dziś mało używany)» Jednokonna, dwukonna dorożka. Dorożka na gumach, z budą. Jechać… …   Słownik języka polskiego

  • drynda — dorożka …   Słownik gwary warszawskiej

  • Czesław Niemen — (Celebrity Alley, Kielce) Background information Birth name Czesław Juliusz Wydrzycki …   Wikipedia

  • Konstanty Ildefons Gałczyński — (* 23. Januar 1905 in Warschau; † 6. Dezember 1953 in Warschau) war ein polnischer Dichter. Konstanty Ildefons Gałczyński 1947 Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Józef Pankiewicz — Selbstportrait des Künstlers …   Deutsch Wikipedia

  • drynda — ż IV, CMs. dryndandzie; lm D. drynd gw. miejska «dorożka» …   Słownik języka polskiego

  • dryndziarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) gw. miejska «ten, kto powozi dryndą, dorożką; dorożkarz» …   Słownik języka polskiego

  • dwukonka — ż III, CMs. dwukonkance; lm D. dwukonkanek przestarz. «dorożka dwukonna» …   Słownik języka polskiego

  • dwukonny — «o pojazdach: zaprzężony w dwa konie» Dorożka dwukonna …   Słownik języka polskiego

  • fiakier — m IV, D. fiakierkra, Ms. fiakierkrze 1. reg. B.=D. a. M.; lmMB.fiakierkry «dorożka» Jechać fiakrem. Wynająć fiakra. 2. reg. B.=D.; lm M. ci fiakierkrzy, te fiakierkry, DB. fiakierkrów «dorożkarz» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»